Devrim Gazetesi

Orta Asya’da Asena, Akay, Begüm, Börte, Çağıl, Pelin, Umay’dık.
Kafkaslarda Azhar, Galima, Aybeniz, Ceyran, Rena’ydık.
Kendimizi bildik bileli erkeğimizle eşittik.
Erlerimiz bize “yarim” derdi, çünkü onun yarısıydık.
Bir erkeğin tek eşiydik.
Hükümdar Tomris, Bogarık Khatun, Turakine Hatun’duk.
Ata iyi biner, iyi cenk eder, iyi kılıç kullanırdık.
İngiliz kadınlar kocalarıyla sofraya bile oturamazken biz toplumumuzda el üstündeydik.
Budha, kadınları dinine bile kabul etmezken biz savaş kurultayında karar ortağıydık.
Kadınları ergen bile kabul etmeyen Roma hukukuna inat biz ülkemizde yöneticiydik, valiydik.
Araplar kız çocuklarını gömerken bizim doğumumuz toy günüydü…
Ne var ki yurdumuzu terk edip göçünce büyü bozuldu.
Arap-İslam orduları istila ve katliamlara başlayınca:
Kaderimiz değişti,
İsimlerimiz değişti,
Yaşantımız değişti.
Saygın birey iken kul olduk, cariye olduk, köle olduk, erkeğin elinin kiri olduk.
Tek başına şahitliğimiz bile kabul edilmez oldu.
Miras bize haram oldu.
Erkeklerimiz de bu selefilerle birlik oldu ve bizi diri diri evlere gömdüler,
Hem de yüzyıllar boyunca…
Tam ümitlerimizi yitirip ikinci sınıf insan olmayı kabullenmek üzereyken ufukta bir güneş doğdu.
Adı Cumhuriyet idi.
Asırlar önce kaybettiğimiz itibarı iadeye başladı.
Şaşırmıştık, heyecandan ne yapacağımızı bilemedik.
Korkarak da olsa ayaklarımızın üzerinde durmaya hatta adım atmaya başladık.
Ama dizlerimiz kireçlenmiş, kollarımız uyuşmuş, beyin hücrelerimiz tembelleşmişti.
Yeniden yaşamın yarısının sahibi olabilecek miydik?
Endişelerimizin yersiz olduğunu 5 Aralık 1934’de bir kez daha anladık…
Atamız:
“Ey kahraman Türk kadını! Sen yerde sürünmeye değil, omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın” diyerek seçme ve seçilme hakkımızı verdi o gün.
Atam!
Asırlar önce kaybettiğimiz itibarımızı iade ettiğin için,
Ülkemizde fırsat eşitliği verdiğin için,
Kulluktan, cariyelikten ve kölelikten kurtardığın için sana minnettarız.
Bilmeni istiyoruz ki:
Özellikle son yıllarda artan baskılara, şiddete ve hatta katledilmemize rağmen karanlıkta Kazablanka zambakları gibi açacağız.
Ve bizler için hayal ettiğin yaşam şartlarını yaratacağız…
Çünkü biz senin kurduğun Cumhuriyetin kadınlarıyız.
Ve egemen erkeklerin zannettiklerinden daha kalabalığız.